Do niedawna spłata każdego kredytu hipotecznego we Frankach szwajcarskich, czy Euro realizowana była przez opłacenie rat w złotówkach, których wysokość obliczano według kursu sprzedaży waluty w banku. Wykorzystywane kursy bankowe publikuje się do dziś w postaci tabel dla kolejnych godzin każdego dnia. Taki sposób wymiany nie wymaga jednak posiadania konta walutowego. Na skutek wprowadzenia ustawy antyspreadowej, możliwe stało się samodzielne dostarczanie waluty do banku, wykorzystując tradycyjną metodę wymiany w kantorach, bądź dokonując transakcji przez Internet. Pierwsza metoda to nic innego jak fizyczna transakcja w punktach wymiany, handlującymi z bankami lub między sobą. W sieci walutę wymienić można za pośrednictwem Kantorów internetowych lub przez Platformy wymiany walut (czasem nazywane tymi pierwszymi). Wymiana w kantorze internetowym (np. Internetowykantor.pl, Cinkciarz.pl) wymaga posiadania kont złotówkowego i walutowego i sprowadza się do pary przelewów między kontami w tym samym banku (kantory internetowe posiadają konta w większości banków), wykorzystując szybkie i bezpłatne przelewy wewnętrzne. Platformy walutowe (np. Walutomat.pl, Trejdoo.com), to internetowe giełdy na których zarówno osoby fizyczne jak i firmy zgłaszają chęć wymiany określonej ilości waluty oraz proponowany kurs. W przypadku znalezienia chętnych, doliczana jest niewielka marża platformy i analogicznie dochodzi do dwóch przelewów, w których pośredniczy platforma.

Mocną stroną kantorów internetowych jest brak ukrytych kosztów oraz niski (rzędu 1-2%) spread. Mimo pojawienia się nowej konkurencji, w bankach, z kilkoma wyjątkami (np. w postaci kantorów Alior Banku), nie obserwuje się spadku wysokich spreadów (nawet do 8%), bądź rezygnacji z dodatkowych obciążeń np. prowizji za przelewy walutowe. Niskie marże e-kantorów możliwe są dzięki handlowi walutą na rynku międzybankowym oraz redukcji kosztów takich jak wysokie czynsze za utrzymanie stacjonarnych placówek oraz opłacenie personelu obsługi wymiany, charakterystycznych dla kantorów stacjonarnych. Z drugiej strony, znane od lat kantory tradycyjne, na pierwszy rzut oka według porównywarki Quantor.pl oferujące droższą wymianę (spread sięgający 3-5%) bardzo często skore są do redukcji marży przy wymianie większych kwot, oferując tzw. kursy hurtowe.

Kumulacja oszczędności

Decydując się na bezpośrednią spłatę raty w walucie, niezależnie od wybranego kantoru (internetowego czy tradycyjnego) i waluty, faktem jest, że zawsze oszczędzamy. Płacąc ratę w wysokości ok. 600 CHF (podobnie dla EUR), na różnicach w kursach sprzedaży między bankami, a e-kantorami miesięcznie zyskujemy od 50 do 100zł. Akumulując takie oszczędności, każdego roku w naszym portfelu zostaje około 1000zł. Mając na uwadze czas spłaty kredytów hipotecznych wahający się między 20, a 35 latami, sumaryczne oszczędności sięgać mogą zatem od 20 do nawet 30 tys. zł, co często równe jest rocznej sumie rat kredytu. Analogicznie, roczne oszczędności to równowartość realnego zysku z rocznej lokaty kwoty około 30 tys. zł.

Wielowymiarowa wygoda

Wymiana w e-kantorach to przede wszystkim wygoda. Korzyścią wymiany w sieci jest brak potrzeby wychodzenia z domu oraz dostępność o dowolnej porze dnia lub nocy. Poza kilkuminutową rejestracją i założeniem konta walutowego, zlecenie transakcji za każdym razem sprowadza się do kilku kliknięć. Choć należy liczyć się, że w niektórych e-kantorach czas realizacji przelewów może sięgać godziny (rzadziej kilku), to najczęściej dzieje się to natychmiast. Kantory stacjonarne, to niezwłoczna transakcja, jednak kosztem czasu spędzonego na dotarcie do punktu wymiany, a nieraz oczekiwania w kolejce do okienka. Dodatkowym atutem e-kantorów są automatyczne transakcje ustawiane np. na czas urlopu, realizowane gdy kurs osiągnie określoną wartość oraz zlecanie automatycznej wymiany z wyprzedzeniem czasowym np. kilkanaście dni przed spłatą raty kredytu.

Artykuł ukazał się w Gazecie Finansowej, nr 42, 17 października 2014 r.